Black Rebel Motorcycle Club in de Melkweg, Heart + Soul!

In 2004 leek het fout te gaan met Black Rebel Motorcycle Club. Drummer Nick Jago verliet de band en de overgebleven leden Peter Hayes en Robert Turner verlieten na een conflict met Virgin deze maatschappij. Dit conflict had vooral te maken met de muzikale weg die de band wilden inslaan, Virgin zag hier geen brood in.
Uiteindelijk kwam begin 2005 alles weer goed, een nieuwe platenmaatschappij werd gevonden en ook werd Nick Jaggo weer in de armen gesloten. Eind Augustus kwam het derde studioalbum "Howl" van de band uit waarop duidelijk meer country, folk en blues invloeden te horen waren.
Donderdag 3 november stond de band in de kleine zaal van de Melkweg.

Het voorprogramma werd verzorgd door de band Gliss . Een drietal uit Los Angeles. Muzikaal was het niet echt interessant, de nummers klonken vrijwel hetzelfde. Het was wel leuk om te zien dat de bandleden alle instrumenten konden bespelen. Zo heeft ieder bandlid gedrumd en bass gespeeld.

Black Rebel Motorcycle Club
Rond 22.00 uur betraden Black Rebel Motorcycle Club het podium, althans alleen Peter Hayes. De set werd geopend met drie geheel acoustische nummers. Hayes nam daarbij de zang, gitaarspel en mondharmonica voor zijn rekening. Halverwege het derde nummer schoven ook Robert Turner en Nick Jaggo op het toneel (en Spike Keating die de band tijdens de tour muzikaal ondersteunt). Daarna werden de acoustische instrumenten even aan de kant gezet. De nadruk kwam toen weer meer op het rock 'n' roll vlak te liggen, waarbij er vooral nummers van B.R.M.C. en Howl gespeeld werden. Vooral Devils Waiting, Ain't no easy way en The Line klonken schitterend. Punk Song en White Palms waren weer even goed als vroeger.

Muzikaal gezien is de band enorm gegroeid. Waar vroeger alleen gitaren bespeeld werden geldt dat nu ook voor een piano, orgel en zelfs trombone. Dit maakt de nummers dan ook een stuk gevarieerder en de setlist minder voorspelbaar.
Ook richting het publiek is de houding veranderd. Waar het vroeger echt arrogantie ten top was zijn vooral Turner en Hayes veel opener geworden. De zonnebrillen zijn verdwenen en in plaats daarvan is er nu oogcontact, bedankjes en hier en daar een grap. De band lijkt meer te zijn gaan spelen voor het publiek dan louter voor hun zelf.

Setlist:
Complicated Situation
Fault Line
Devil's Waitin'
Shuffle Your Feet
Ain't No Easy Way
Love Burns
White Palms
Punk Song
Howl
As Sure As The Sun
Weight Of The World
Rifles
Six Barrel Shotgun
Still Suspicion Holds You Tight
Sympathetic Noose
Promise

Spread Your Love
Stop
Gospel Song
The Line
Heart + Soul
Open Invitation

Het optreden werd een erg lang optreden, het eindigde pas rond 23.45
Opvallend was dat de setlist vrijwel uit nummers van het eerste en van het laatste album bestond. Van het tweede album werden er maar drie gespeeld.
Het was al weer mijn vijfde optreden van BRMC en het is nog nooit een teleurstelling geworden, ook deze keer niet. Op Awake na kwamen vrijwel al m'n favoriete nummers voorbij. De nummers van Howl klonken stuk voor stuk ook erg vertrouwd.
Al met al dus weer een mooie maar vooral strakke show.