London Calling

Afgelopen weekend was het weer London Calling, een klein festival in de Paradiso met bijna alle Britse hypes. Zelf ben ik er dit jaar de zaterdagavond geweest en heb het weer prima naar mijn zin gehad. Leuke bandjes, gezellig publiek, een heerlijk biertje op z'n tijd en een leuk gezelschap waren hier de ingredienten voor.
Ik heb de volgende bandjes gezien:

Field Music
Een drietal sympathieke jongens uit het Noord-oosten van Engeland, die vooral lieve pop liedjes maken. Het deed een beetje aan als een kruizing tussen Franz Ferdinand en Travis. Ze straalden een flinke hoeveelheid enthousiasme uit, en waren behoorlijk opgetogen met hun eerste optreden in Amsterdam.

Amusement parks on fire
Een band die een beetje deed denken aan Oceansize (die ook ooit op London Calling stonden). Alleen bleef bij deze brandende pretparken de climax nummers uit. Het optreden werd dan ook al snel langdradig en saai, de wat zeurderige zang van de zanger droeg hier ook toe bij.

Guillemots
Saai was het optreden van Guillemots in de kleine zaal zeker niet te noemen. Het optreden begon als een rockoptreden maar kantelde langzaam maar zeker naar een luisterconcert. Hoogtepunt was het nummer waarbij de zanger solo en volkomen microfoonloos zong en zichzelf daarbij begeleide met een speelgoed keybord en het stampen op de grond. Een erg leuk optreden.

Battle
Vooraf door de kenners als één van de toppers aangemerkt. De nog jonge band (de bandleden zullen zo rond de twintig jaar zijn) speelden dan ook voor een volle zaal. Ze speelden een degelijke set maar konden zich nog niet echt profileren. Het kwam allemaal een beetje als een dertien in een dozijnbandje over. Wie weet kunnen ze de volgende keer wel imponeren.

Forward, Russia!
Deze band maar lekker bekeken vanaf een stoel in de grote zaal via het scherm. Het kwam als een erg energiek optreden over. Meer kan ik er niet over zeggen.

Dogs
Een van de beter op elkaar ingespeelde bands van de avond. Stevige rock songs die wat dat betreft veel beter in elkaar staken als die van Amusement parks on fire. Volgens Arno (een deel van m'n aanhang) één van de beste acts van de avond.

Duels
Ook een poppy overkomend bandje. Ik heb ook deze band via het grote scherm bekeken (heb het dan ook niet heel erg goed meegekregen). Maar wat ik hoorde klonk best leuk.

Clor
Wat mij betreft het hoogtepunt van de avond. De gelijknamige cd is al goed, live zijn ze nog eens vele malen beter. Goede zang, leuke en afwisselende nummers en een goed opgebouwde set. De vloer van de Paradiso veranderde in een dansende massa.

Test Icicles
Niet mijn soort muziek, maar de kleine zaal werd afgebroken (om het zacht uit te drukken). Een erg energiek optreden dat goed bij deze tijd van de dag (1 uur 's nachts paste.

Om 01.30 werd het maar eens tijd om op te stappen en de bus van 02.10 te halen. Het was weer een heerlijke avond.London Calling is er weer op 11 & 12 januari en op 31 maart/1 april. Ik zal er dan zeer waarschijnlijk weer bij zijn!