Een uurtje los met The Subways

Een half jaartje na hun geslaagde optreden op Lowlands zijn The Subways opnieuw in Nederland. Dit keer zelfs voor een eigen concertje en wel in de kleine zaal van de Melkweg. Nog totaal onbekend bij het grote publiek blijken ze deze zaal toch vol te krijgen. Natuurlijk spelen de gratis kaarten voor jaarleden van de Melkweg een rol maar gezien het enthousiaste publiek is er toch een groot aantal mensen voor de band zelf gekomen. Het jonge Engelse drietal kwam, zag en overwon. Maar misschien nog wel belangrijker, ze genoten net zoveel als het publiek.

Jeff Caudill krijgt de taak om het publiek op te warmen. Al snel blijkt dat deze taak niet voor hem is weggelegd. De ingetogen en slome liedjes van deze Amerikaanse singer/songwriter hebben eerder een koelend effect op de toeschouwers. Na een drietal nummers van de akoustische set begint het publiek te morren en af en toe volgen er zelfs ludieke applausjes. Na een half uurtje heeft Jeff het ook begrepen en vertrekt hij van het podium.


Even na half tien gaan de lichten voor de tweede keer uit en wordt een dromerig intro muziekje gestart. Dit deuntje wordt even later bruut verstroord door het bijna woeste gitaarspel en al even woeste zang van zanger Billie Lunn van The Subways.

Bassiste Charlotte Cooper van The Subways, foto by Annet

De band opent met "With You" en dit heeft onmiddelijk z'n uitwerking op de eerst nog rustige zaal van de Melkweg. Deze veranderd bijna meteen in een kolkende massa compleet met een pit en een groot aantal crowdsurfers.
In een klein uurtje, waarbij Billie Lunn van de ene kant naar de andere kant van het podium rent en bassiste Charlotte Cooper haar haren flink laat wapperen jaagt de band bijna alle nummers van de debuutplaat "Young For Eternity" er doorheen. Daarnaast wordt Amsterdam nog getrakteerd op het nieuwe liedje "Clocks" wat zeker een goede indruk achterlaat.

Vlekkenloos verloopt op het optreden zeker niet, al na het eerste couplet van "Oh Yeah" begeeft de gitaar van Billie Lunn het waarop deze de reparatietijd dood met klappen, het drumstel beklimmen en crowdsurfen. Charlotte Cooper en de drummer Josh Morgan spelen ondertussen onverstoord verder. Even later begeeft de basgitaar van Charlotte Cooper het en wordt de tijd opnieuw op deze manier gedood. Het optreden wordt er allemaal niet minder van, het maakt het er zelfs net even leuker van.
Op de aanstekelijke tonen van "Rock 'n' Roll Queen" eindigt het concert even na half elf en gaat het publiek opgetogen naar huis.

De Setlist

With You
Young for Eternity
City Pavement
I Want to Hear What you Have Got to Say
Lines of Light
Oh Yeah
Holiday
At 1AM
She Sun
A Plain Above
Mary
Somewhere
------------------
Clock
Rock & Roll Queen