Bakkerts Herfsttour 2006 – Het verslag deel 1

Het leven van een student gaat niet over rozen. Zo heb je niets te doen en zo geen eens meer tijd om een blogje te schrijven. Gelukkig komt een groot deel van het tijdgebrek voort uit Soggen en concertjes bijwonen dus medelijden hoeven jullie nog niet met mij te hebben. M'n concerttour is al weer lekker op gang. Begon het begin oktober nog rustig met een optreden van The Veils, inmiddels woon ik al weer gemiddeld twee concerten per weer bij. Ik heb niets te klagen dus. Hieronder volgen enkele korte verslagen van de tot nu toe bijgewoonde optredens.

25-10 Marike Jager – Ekko

Op 25 oktober was het tijd voor alweer het tweede concert van mijn herfsttournee, een optreden van singer / songwriter Marike Jager. Een dame die volgens Jop en Jacob niet alleen beeldschone liedjes maakt maar er ook nog eens beeldschoon uit zou zien. Toen Maartje vroeg of ik mee wilde naar dit concert hoefde ik dan ook niet lang te twijfelen. In een goed gevuld Ekko liet Marike, begeleid door haar bandje, liedjes horen van haar debuutalbum 'The Beauty Around' dat eerder dit jaar in de winkels is verschenen.

Marike geeft een fijn concert weg. Het ene moment hebben haar liedjes iets heel tastbaars en zijn de teksten heel herkenbaar, het andere moment zijn ze juist weer ongrijpbaar. Dit maakt het concert niet alleen heel fijn om te horen maar ook fijn om naar de teksten te luisteren. Zonder dat het ten koste gaat van haar spontaniteit zit het optreden strak in elkaar. Marike Jager is absoluut een artieste om de komende tijd in de gaten te houden.

31-10 The Dears – Melkweg

Een kleine week na het concert van Marike Jager staat er weer een nieuw optreden op het programma. De Canadese band The Dears doet de Melkweg aan voor een optreden, hun eerste optreden in Nederland na het verschijnen van het nieuwe album 'Gangs Of Losers'.

Het voorprogramma wordt deze avond verzorgd door het Nederlandse bandje Ghost Truck. Leuke soms wat zweverige maar bovenal sfeervolle popliedjes blijken een hele fijne inleiding van de avond te zijn.

Even na 21.45 uur verschijnt het vijftal uit Montreal op de bühne en worden meteen de eerste tonen van ‘Tickets to Mortality’ ingezet dat evenals bij dit optreden het openingsnummer van de nieuwe plaat is. Wat volgt is een erg sterke en soms stevige rock show. Waar de meeste nummers van de band op de plaat nog licht en ingetogen klinken zijn de versies die op het podium gespeeld worden hier bijna het tegenovergestelde van rauw en hard. Maar dit gaat zeker niet ten koste van de kwaliteit en intensiteit. Zanger Murray Lightburn lijkt geen tijd te willen verliezen aan inleidende teksten maar spreekt het liefst via de door hem geschreven nummers.

Een uitzondering maakt hij tijdens het intro van het eerste nummer van de toegift, het nummer ‘Postcard From Purgatory”. Murray neemt ruim de tijd om het aanwezige publiek, z’n roadies, de man met het streepjesshirt, de vrouw met het blonde haar, Amsterdam en nog veel meer dingen en mensen te bedanken. Na ongeveer honderd minuten verdwijnt de band voor de tweede maal, een enthousiaste Melkweg achterlatend.

02-11 Glen Hansard – Concerto

Het leuke aan de winkel Concerto, gevestigd aan de Utrechtsestraat in Amsterdam, is dat er af en toe akoestische optredens plaatsvinden. Vorig jaar zag ik er al een heerlijk concert van Nada Surf, deze keer gaat alle aandacht uit naar Glen Hansard, zanger van de Ierse band The Frames. Hij doet Amsterdam aan ter promotie van het nieuwe album van The Frames, ‘The Cost’ getiteld. Hoewel, promotie. Glen geeft al snel aan dat hij daar eigenlijk een hekel aan heeft en begint gewoon lekker de nummers te spelen waar hij zin in heeft.

The Frames voorman Glen Hansard in Concerto

Wat volgt is een heerlijk gratis akoestisch optreden waarin de bekende nummers van het vorige album ‘Burn the Maps’ langskomen en waar er hier en daar toch ruimte wordt gegeven voor een nieuw liedje. Een zo’n liedje is het nummer ‘Falling Slowly’. Een liedje dat, zoals Glen het uitlegde, gaat over een terminaal zieke hond die op het dek van een zinkend schip dat midden in de oceaan dobbert. “There’s always hope!”, aldus Glen. Het ongeveer dertigkoppige publiek heeft ook de nodige inspraak en vraagt om liedjes als ‘Suffer in Silence’, ‘Fake’ en het nieuwe ‘Rise’. Na ongeveer veertig minuutjes moet Glen er mee ophouden, een taxi wacht om hem naar het vliegveld te brengen. Toch verlaat hij Concerto niet zonder de nieuwe albums te signeren. Met twee gesigneerde ‘Swell Seasons’ cd’s, het album dat Glen dat eerder dit jaar opnam met zangeres Marketa Irglova, vertrek ik zeer tevreden weer naar huis.

08-11 Kashmir – Melkweg

Op Valentijnsdag van dit jaar zag ik Kashmir voor het eerst. De Denen gaven toen een heel erg goed optreden in een uitverkocht bovenzaaltje van Paradiso. Het album ‘No Balance Palace’ was toen net uit in Nederland uitgebracht. Inmiddels zijn we negen maanden verder en is Kashmir terug in Nederland voor een drietal optredens. Naast de kleine zaal van de Melkweg worden ook de Oosterpoort in Groningen en het Mezz in Breda aangedaan.

Silence is Sexy toert deze drie concerten mee als het voorprogramma en mochten ook vanavond de zaal opwarmen. Een taak waar ze slechts ten dele in slagen. Het geluid staat matig afgesteld en de liedjes lijken te veel op elkaar om echt te kunnen boeien. Als ze dan ook nog eens vijfenveertig minuten de tijd krijgen slaat de verveling helemaal snel toe. Het was een half uur aardig maar meer ook niet.

Zanger Kasper Eistrup en bassist Mads Tunebjerg van Kashmir

Even na 21.45 uur betreden Kasper Eistrup en zijn maten het podium van een vrijwel uitverkochte zaal. De set wordt geopend met ‘Kalifornia’, een heerlijke opener. Helaas blijkt al snel dat het een beetje een rommelig en ongestructureerd optreden wordt. De wisseling tussen nummers duurt lang en verloopt rommelig. Soms lijkt het zelfs alsof er zonder vaste setlist wordt gespeeld. Wel worden we op een cover van Bob Marley’s “Could You Be Loved” getrakteerd, best leuk om zo’n nummer in een ander jasje te horen. Het nummer “No Balance Palace” steekt met kop-en-schouders boven de rest uit.

Nee, een echt sterk optreden geeft Kashmir deze keer helaas niet. Maar vermakelijk is het zeker.