vrijdag, juni 08, 2007

Het goede gevoel van Travis

Ruim drieëneenhalf jaar geleden, in een toen vooral met Schotten gevulde Pepsistage, gaf het Schotse Travis voor laatst een concert in Nederland. In de daarop volgende periode schitterden ze, op een veel te vroeg uitgebrachte verzamelaar en een optreden op Live8 na, vooral in afwezigheid. De band nam een pauze om meer tijd met de familie door te brengen en de gebeurtenissen van de jaren daarvoor op een rijtje te kunnen zetten. Even leek het er zelfs op dat de band definitief afgeschreven kon worden tot vorige maand '
The Boy With No Name' verscheen. Op dit album lijkt het oude vertrouwde Travis geluid weer helemaal terug te zijn. Dat de band ook in Nederland nog steeds geliefd is bij het publiek blijkt wel uit het feit dat de Melkweg tot de laatste plaats is uitverkocht.

Na een goed optreden van de nog jonge en onbekende Schotse band Unkle Bob schalt rond 21.30 uur de theme van ‘20th Century Fox’ door de zaal. In plaats van de gebruikelijke opkomst via de zijkant van het podium, komen onder begeleiding van een brede securityman zanger Fran Healy, bassist Dougie Payne, gitarist Andy Dunlop en drummer Neil Primrose vanachter uit de zaal naar het podium gelopen. Een actie waar de band zonder nog maar een noot te spelen de Melkweg mee weet te winnen.

De band trapt af met 'Selfish Jean' en 'Eyes Wide Open', twee van de vijf liedjes van het nieuwe album die vanavond gespeeld worden. Opvallend is hoe naadloos deze liedjes passen tussen publieksfavorieten als 'Sing', 'Writing to Reach You', en 'All I Wanna Do Is Rock'. Gitarist Andy Dunlop weet het laatst genoemde nummer een extra tintje mee te geven door tijdens een fantastische gitaarsolo het balkon in de Melkweg te beklimmen. Een ander hoogtepunt komt in de vorm van een akoestisch uitgevoerde 'Flowers in The Window'.

De klimpartij van Andy en de eerder genoemde speciale opkomst zijn slechts voorbeelden van de interactie tussen de band en het publiek en het plezier wat de band daarbij heeft. Met name zanger Fran Healy weet het publiek ook naast de muziek goed te vermaken met zijn verhalen tussen de liedjes door. Deze lopen uiteen van het beleefd vragen wat een ieder in zijn of haar thee wil tot het waarschuwen voor een scherpschutter die een ieder die tijdens sluitstuk 'Why Does It Always Rain On Me' niet meespringt op de korrel neemt.

Travis heeft zich na de lange afwezigheid jaar wederom als live band op de kaart gezet. De leuke show, het zichtbaar aanwezige speelplezier en aanstekelijke enthousiasme van de band zorgt er samen met de typische 'feel good' liedjes van de band voor dat een ieder die erbij was met een opgewekt gevoel de Melkweg verlaten heeft. Op een volgend optreden hoeft Nederland niet weer vier jaar te wachten, Fran Healy heeft ons beloofd over enkele maanden dit feestje nog eens te herhalen.

Setlist:
Selfish jean
Eyes wide open
Writing to reach you
Love will come through
As you are
My eyes
Pipe dreams
Side
Driftwood
Good feeling
Closer
Sing
Battleships
All I want to do is rock
Turn
-------------------------
Flowers in the window
Humpty dumpty love song
U16 girls
Why does it always rain on me

1 Comments:

At donderdag, juni 14, 2007 8:24:00 p.m., Anonymous Anoniem said...

Inderdaad, wat een heerlijk concert. Ik denk er nog vaak aan terug, en als ik dat doe verschijnt er *zomaar* een brede grijns op mijn gezicht :P

 

Een reactie posten

<< Home