Rock Werchter 2007: donderdag 28 juni

Wat vooraf ging

Na een lange, lange reis kwamen Paul, Mirjam en ik op donderdagmiddag rond 3 uur aan op de camping van Rock Werchter. Toch knap om over een rit van krap 3 uur bijna 6 uur te doen, maar het verkeer heb je nu eenmaal niet in de hand. Camping A6 bleek ons domein te worden, de camping waar Marc, Remco, Maurice en andere(n) een plekje voor ons vrijgehouden hadden. Na een lekker biertje, het opzetten van de tent en een knuffel met Maurice werd het tijd om voor de eerste keer richting de weide te gaan.

Op de weide

Hier volgt een verslag van de acts van de eerste donderdag. Dit verslag hebben Marc en ik geschreven voor Coldplayfans.

Billy Talent (Main Stage)

Nu komt er de laatste tijd veel goeds uit Canada op muziekgebied voor de fijnproevers, zoals Arcade Fire, The Dears, The Midway State en Wolf Parade. Voor de jeugdige muziekliefhebber is er inmiddels al een tijdje Billy Talent. De bandleden – inmiddels allemaal de 30 gepasseerd – klinken alsof ze nog steeds 18 jaar zijn; rechttoe rechtaan pretpunkrock wat we al jaren gewend zijn van Lostprophets, Sum 41, Blink-182, Bloodhound Gang en Bowling For Soup. De jonge fans in het voorste vakken slikken hitjes als 'Devil In A Midnight Mass', 'Try Honesty', 'Fallen Leaves' en 'Red Flag' als zoete koek. Het zal de rest van de festivalweide worst wezen. Er staat immers wel wat beters op het programma vandaag…

Air Traffic (Pyramid Marquee)

Eén van de meest veelbelovende bandjes uit het Verenigd Koninkrijk van dit moment is Air Traffic. Het uit Bournemouth afkomstige viertal heeft de afgelopen tijd aandachtig om zich heen gekeken en geluisterd, en een debuutalbum opgenomen wat niet in één hokje te plaatsen is. Je zou beter kunnen zeggen dat het uit meerdere hokjes bestaat. Referenties als Coldplay, The Kooks, Supergrass en Keane liegen er niet om, en het is ook allemaal hoorbaar in de Pyramid Marquee vanmiddag. De basis van het merendeel van de liedjes van Air Traffic wordt gevormd door de piano, alwaar zanger Chris Wall huisvest. De band geniet zichtbaar van de warme sfeer in de enorme tent, en neemt gedurende 50 minuten ruim de tijd om het vijftien minuten korter durende debuutalbum in haar geheel te presenteren. Hoogtepunt is nieuwe single 'Shooting Star', wat een grote hit beloofd te kunnen gaan worden.

Air (Pyramid Marquee)
In 2004 was het Franse Air nog één van de laatste bands die tijdens het festival speelden, dit jaar zijn Nicolas Godin en Jean-Benoît Dunckel bijna de eerste artiesten op de bühne. Het optreden in 2004 was een erg fijn optreden wat vooral een heerlijk moment was om bij te komen van het zware weekend. Helaas weet het optreden dit jaar niet in de buurt te komen van deze ervaring. Het zwaartepunt van de set ligt op nummers van 'Pocket Symphony' maar voor liedjes van de albums 'Talkie Walkie' en 'Moon Safari' is eveneens tijd uitgetrokken. De set wordt helaas op een erg statische en te rustige manier gespeeld waardoor het geheel nogal saai overkomt. De bekendere nummers als 'Sexy Boy' en 'Kelly Watch The Stars' weten daar geen verandering in te brengen. Een iets minder langdradige set of een optreden later in het weekend hadden dit tot een beter optreden gemaakt.

Rufus Wainwright (Pyramid Marquee)

Hoewel de goede man inmiddels alweer vijf indrukwekkende albums op zijn naam heeft staan, heeft het toch ruim 10 jaar moeten duren voordat singer/songwriter Rufus Wainwright met zijn begeleidingsband op een groot festival in België mag spelen. De 33-jarige New Yorker kiest er echter niet voor om vanavond een rijkelijk aanbod van zijn gehele oeuvre te spelen. Het absolute zwaartepunt ligt bij zijn onlangs verschenen nieuwe album Release The Stars. Hoewel het merendeel van de set muzikaal erg goed in elkaar zit, en de grootmeester zélf een zeer aangename zangstem heeft, slaat de eentonigheid van het geheelplaatje na pakweg een halfuur jammer genoeg wel toe. Daar kunnen de verkleedpartijtjes in de laatste twee nummers van de set – een playback versie van zijn eigen interpretatie van Judy Garland’s 'Get Happy' en 'Gay Messiah' – weinig verandering in brengen.

Björk (Main Stage)

Een beetje vreemd maar wel lekker. Naast een bekende leus van een frisdrankmerk is dit ook een prima omschrijving voor het optreden van deze IJslandse dame. Gedurende een uur en vijftien minuten trakteren Björk en haar tienkoppige vrouwelijke brassband het publiek op een gevarieerd, enthousiast en dansbaar optreden. Van de sterke vocale opener 'Earth Intruders' tot de dansbare afsluiter 'Declare Independence'. Een hoofdrol daarbij is weggelegd voor haar vaste side-kick Mark Bell die, met behulp van de 'Reactable' (enkele futuristische touchscreens), beats genereert en klanken manipuleert. Over de gehele wereld bestaan er slechts twee van deze instrumenten en Björk heeft er één mee naar Werchter meegebracht. Dat dit alles ook nog eens duidelijk op de grote schermen naast het Mainstage wordt getoond maakt het nog extra boeiend om te zien.

Muse (Main Stage)

Het Britse Muse sluit van 00.30 uur tot 02.00 uur de donderdagavond af en is daarmee één van de grote headliners van het festival. Het uit Teignmouth afkomstige drietal staat alweer voor de vijfde keer op het affiche maar dit jaar voor het eerst als dagafsluiter. Al ruim voor het concert - zelfs voor het einde van het optreden van Björk - begint het geduw en getrek om een goede plek voor het optreden te bemachtingen. Dit is illustratief voor de populariteit en de groei die de band de laatste jaren heeft doorgemaakt. De band opent met de spaghetti western 'Knights of Cydonia' waarmee de toon voor de rest van het concert direct wordt gezet. Ook tijdens liedjes als 'Hysteria' en 'Time is Running Out' zindert, springt en geniet Werchter van de bombastische muziek en de zeeën van licht dat de groep produceert. De band gunt ons slechts enkele adempauzes wanneer nummers als 'Feeling Good', 'Apocalypse Please' en 'Unintended' gespeeld worden. Met name zanger en gitarist Matthew Bellamy maakt een scherpe en gedreven indruk. Dit zorgt er mede voor dat dit één van de sterkste optredens is die we de band hebben zien geven. Hiermee is het de perfecte afsluiter van een heerlijke dag en direct één van de hoogtepunten van het festival.