woensdag, augustus 31, 2005

De laatste vrije uurtjes

Nog slechts 3 vrije dagen en een weekend, dan komt het normale leven weer op gang. Na ruim 2,5 maanden vakantie waarin ik onder meer Rock Werchter, Lowlands, Nijmegen en Ierland heb bezocht wordt het weer tijd terug te keren in de college banken. Nu voor al weer het tweede jaar.
M'n laatste vakantiedagen vul ik vooral in met schilderen, solliciteren (nieuwe bijbaan) en zwemmen.

Ik ben wel weer benieuwd wat het nieuwe collegejaar brengt. Hoe bevallen m'n keuzevakken? Komt er weer een leuke studiereis? Dit soort vragen zullen de komende weken beantwoord worden.
Voor nu kan ik alleen nog maar genieten van die laatste lekkere vrije dagen.

donderdag, augustus 25, 2005

Black Rebel Motorcycle Club - Howl


Tracklist:
1. Shuffle your Feet
2. Howl
3. Devil's Waitin'
4. Ain't no easy way
5. Still suspicion holds you tight
6. Fault line
7. Promise
8. Weight of the world
9. Restless sinner
10. Gospel Song
11. Complicated Situation
12. Sympathetic Noose
13. The Line
Duur: 49.47 minuten

Release date: 22 augustus 2005

Wat vooraf ging
Het was al weer twee jaar geleden sinds Take me on, on your own uitkwam dus werd het wel weer eens tijd voor een nieuw album. Het maken van het nieuwe album bleek wel meer voeten in de aarde te hebben dan bij de vorige twee albums het geval was.
Aan het eind van de festivaltournee stapte eerst drummer Nick Jago op en daarna volgde nog een breuk met platenlabel Virgin.
De twee overgebleven leden begonnen ondertussen gewoon aan het schrijven van Howl (toen nog The Americana EP genoemd).

Dat BRMC het roer om zouden gooien werd al snel duidelijk. Een nieuwe website werd gelanceerd waarop een aantal seconden muziek te horen waren die het best als Country en Folk getypeerd konden worden. Ook in interviews lieten ze weten een album te willen maken dat ze altijd al hadden willen maken maar wat niet mogelijk was tijdens hun contract met Virgin. Voor Europa en het Verenigd Koninkrijk werd onderdak gevonden bij Label Echo en ook drummer Nick Jago werd weer in de band opgenomen.

Het album
Waar Take me on, on your own sterk begon met harde gitaarrifs en stevige basslijnen begint Howl beduidend anders. Shuffle your feet begint met samenzang, gelach en acoustische gitaar, hier en daar begeleid met een mondharmonica. Ain't no easy way, ook een singlewaardig nummer, valt ook binnen deze stroming. Toch staan er ook weer wat bluesachtige en psychedelische nummers op het album zoals bijvoorbeeld Howl en Still suspicion holds you tight. En ondanks dat er meer acoustische gitaren en mondharmonica in plaats van electrische gitaren worden gebruikt valt het met die nieuwe stijl wel mee. De toch herkenbare BRMC stijl komt na een aantal luisterbeurten vanzelf weer bovendrijven.

Eindoordeel
Met Howl heeft de band weer een prachtplaat afgeleverd. In plaats van schreeuwende electrische gitaren is het album nu vooral acoustisch waardoor het zelfs iets minder afstandelijk klinkt. De nummers klinken daardoor wat warmer. Gedurende een kleine 50 minuten komen soms wat vreemde maar bovenal heerlijke nummers voorbij. Juweeltjes als Howl, Ain't no easy way en Weight of the world zijn nummers die ik komend jaar graag eens live zou willen aanschouwen.

dinsdag, augustus 23, 2005

Lowlands 2005, deel 3

Zondag 21 augustus 2005.
Het was 05.00 uur toen ik door de eerste muziek van de dag gewekt werd. Een groep bezoekers bleek het badhuis van camping 4 voor een drumstel aan te zien waardoor de hele camping van een concert van ruim een half uur mocht meegenieten.

Enkele uren later opgestaan en naar het festivalgebied gewandeld voor het optreden van De Enge Buren. Deze stonden geprogrammeerd op Charlie. Hun muzikale grappen waren vaak leuk maar hier en daar wel erg flauw. Liggend in het gras met een biertje was het goed wakker worden in ieder geval.
In een rustige Grolsch stond Millionaire klaar, en ondanks dat het erg vroeg in de middag was gaven ze een erg sterk optreden weg. Een grote muur aan gitaren die wel erg aan Queens of the stoneage deed denken.

Editors @ Lowlands 2005

Na een Peruaanse maaltijd en een rustige wandeling mochten Editors zich bewijzen. Op geleend materiaal (hun eigen spullen stonden nog op het Londonse vliegveld) gaven ze een dijk van een optreden weg. Het begin was erg nerveus maar eenmaal aan het spelen werd het beter en beter.

Na een pauze in het gras (nodig vanwege de warmte) was het de beurt aan Sons and Daughters die de Dresden Dolls mochten vervangen. Aanstekelijke Country-rock uit Schotland was het resultaat. Het publiek genoot er zichtbaar van. Halverwege ben ik langzaam richting Alpha vertrokken voor m'n derde Queens of the stoneage concert in drie maanden tijd. En het werd met voorsprong de beste. Een heerlijke set met veel oudere nummers en een Josh Homme die er duidelijk wel zin in had. De band rockte en de Alpha zinderde. Vooral het einde met prachtige versies van Song for the dead en No one knows waren het klapstuk.

Sons and Daughters @ Lowlands 2005

Met een bordje Indiase Curry op schoot heb ik lekker naar Heather Nova zitten luisteren. Het klonk mooi maar een beetje saai, er had iets meer pit in gemogen.
Als aflsuiter van Lowlands had ik nog een moeilijke keuze, Nick Cave of LCD & Foo Fighters). Uiteindelijk gekozen voor de laatste optie, en vooral LCD Soundsystem voldeed aan mijn verwachtingen. Stampende beats, gillende microfonen en dansende mensen. Ondanks de technische problemen en een slechte stem van de zanger werd het een optreden om niet snel te vergeten.

Net als twee jaar terug mochten de Foo Fighters afsluiten in de Alpha. Vanaf de heuvel kwam het zeker goed over. Een lange set met vooral veel hits, ook speelde Dave Grohl zelf een drietal ballads en drumde zelfs een nummer. Een briljante show werd het niet, maar goed was het zeker.
Na Foo Fighters maar weer een film gepakt bij Charlie, dit maal Star Wars Episode III. Het was er erg druk maar wel heel gezellig. Bij het inzetten van de intro sprongen verschillende mensen elkaar in de armen van blijdschap en figuren als R2D2 en Yoda werden met luid gejuich ontvangen. Een goede film was het zeker.

Na de film werd het stilaan tijd om eens terug naar de camping te gaan. Onderweg de laatste biertjes gehaald en even gekeken bij de gemene mixmeesters in de Grolsch tent en bij de Lima. Toen was het echt tijd om te gaan.
Bij de uitgang nog eenmaal achterom gekeken en toen naar m'n tentje gelopen waar om 06.00 uur de weker alweer ging.

LCD Soundsystem @ Lowlands 2005

Maandag 22 augustus 2005.
Om 06.15 weer de slaapzak uit en de tent gepakt. Met een kopje koffie en een volle bepakking naar de auto gelopen en de weg naar huis genomen waar ik om 09.40 aankwam.

Dit jaar was het absoluut het leukste, gezelligste en beste festival dat ik tot nu toe heb meegemaakt. Hopelijk wordt het de komende edities ook zo.

Absolute hoogtepunten:- Panteon Rococo
- Queens of the stoneage
- Editors
- Pixies
- LCD Soundsystem
- De programmering van Charlie (Subways, Maximo Park, Art Brut, Blue Van en Magic Numbers)

Niet muzikale hoogtepunten waren vooral de sfeer, het weer, de vele buitenlanders dit jaar (gezellig), de nieuwe aankleding, de nieuwe videoschermen, de vernieuwde indeling en de nieuwe Charlie.

Minpunten:
- de lange rij op donderdag
- het optreden van The Prodigy
- prijs van sommige artikelen / etenswaren

Lowlands 2005, deel 2

Zaterdag 20 augustus 2005
Op papier leek de zaterdag de minste dag, met maar 3 acts die ik absoluut wilde zien. Gelukkig bleek deze dag in de prakijk een stuk sterker bezet.

Ska muziek blijkt naast koffie altijd een van de beste middelen te zijn om lekker wakker te worden, vandaar dat Mark Foggo's Skasters voor mij de eerste act van de dag werd. Al snel kreeg de band het publiek mee waardoor ondanks het vroege tijdstip de voetjes van de vloer gingen.
Via Face Tomorrow ging de reis naar Lake Lowlands om even het Urban Golf te bekijken, dit alles muzikaal begeleid door Zuco 103 dat op dat moment in de Alpha stond.

Ook het Open Podium werd vandaag weer aangedaan. Ironisch genoeg viel juist in de Essent tent de stroom uit waarna het publiek leuzen als "Nuon" en "Groene Stroom" scandeerden. Toen dit verholpen bleek werd er toch nog even gespeeld en werden er een aantal goede maar vaak ook tenenkrommende acts opgevoerd.
Apocalyptica was de volgende act in de Alpha en daar heb ik ook een aantal liedjes van meegepakt. Nummers als Enter Sandman klinken best leuk met alleen cello's en drums. Toch sloeg de verveling al snel toe waarna ik daar vertrokken ben.


Zita Swoon @ Lowlands 2005

Via de Texelse Boys en El Pus kwam ik uit bij Zita Swoon in de Grolsch. Deze Belgen gaven een goede, mooie en soms ook dansbare show weg.
Maximo Park mochten hun festivaltournee afsluiten met een optreden op het Charliepodium. De band bleek gelukkig nog genoeg energie te hebben voor een aanstekelijke en energieke show.
In de Grolschtent stonden de Canadezen van Arcade Fire inmiddels klaar om te beginnen. Deze band werd me door veel mensen aangeraden en moest daarom aangedaan worden. Het optreden klonk heerlijk.


The Arcade Fire @ Lowlands 2005

Via het Wok-restaurant toen naar de Charlie gelopen om Art Brut te bekijken. Deze Londonse band mocht invallen voor Nine Black Alpes. Dit bleek vooral een grappig en melig concert te worden. De aanstekelijke podiumpresentatie en grappige teksten zorgden ervoor dat het publiek genoot en minder op de muzikale tekortkomingen van de band lette.

Het concert van Pixies op Werchter vorig jaar smaakte naar meer waardoor ik maar en mooi plekje in de Grolsch opzocht. Vanaf de eerste minuut bleek het een top optreden te zijn, een goede sfeer, goed geluid en een band die er wel zin in zat maakte het een van de beste shows op Lowlands.
Helaas stond er nog een andere leuke band geprogrammeerd tijdens Pixies en wel het Mexicaanse Panteon Rococo. Zij mochten de zaterdag afsluiten in de India en zij deden dit met dan ook heel sterk. Het publiek moest naar links, rechts, scheeuwen, op de grond zitten en weer overeeind komen en werd daarbij opgezweept door de band.
Na El Gran Silencio van vorig jaar dus wer een Mexicaanse topact op Lowlands.

Panteon Rococo op Lowlands 2005

Via de Boudisque en de tent (om een trui te halen) kwamen we bij Charlie uit voor een vijftal korte films en de Nederlandse premiere van Last Days. Deze film is geinspireerd door de laatste dagen van Kurt Cobain. Helaas bleek het een slome en saiae film waardoor het toch wel een erg lange zit werd.
Hiermee kwam de tweede dag van Lowlands teneinde.

Lowlands 2005, deel 1

Ieder jaar tegen eind Augustus trekken er rond de 50.000 mensen naar de polder in Biddinghuizen voor A campingflight to Lowlands Paradise. Dit jaar was het alweer tijd voor de 12e editie. Ook dit jaar viel er van donderdagmiddag tot maandagmorgen weer genoeg te beleven. In de komende 3 weblogs zal ik dan ook ruim aandacht besteden aan dit festival.

Donderdag 18 augustus 2005.
Rond 13.30 vertrokken Ben, Marieke en ik met de rode Mini + aanhanger van Ben naar Biddinghuizen waarna we om ongeveer 15.30 uur in de rij konden gaan plaatsnemen.


De rij

De rij was lang dit jaar (het schijnt dat er dit jaar al ruim 36.000 mensen op de donderdag waren)en na urenlang geschuifeld te hebben was ik rond 21.00 uur eindelijk binnen. Toen was het nog minutenlang wachten op mijn reisgenoten die ik in de rij achter me gelaten had. Gelukkig konden we nog een mooi plaatsje op camping vinden waarna rond 22.30 eindelijk de tentjes stonden.
Rond 00.00 ben ik richting de 24-uurstent gelopen waar ik MrMiddel, J.B. Dazen, Freakystyle, Harmless en Panic Button van Coldplayfans.nl tegen het lijf liep. Enkele minuten later kwam ik Lenny, hENK en Bram van ww.graz.nl tegen. Helaas moest ik nog iemand naar de tent brengen waardoor ik niet al te lang bij de meeting geweest ben. Uiteindelijk rond 04.00 uur m'n luchtbedje maar eens opgezocht en gaan slapen.

Vrijdag 19 augustus 2005
De eerste officiele dag van het festival. 's Morgens ontbeten met een sauzijzenbroodje en een kopje koffie en toen maar eens het vernieuwde festivalterrein gaan verkennen.


Straattheater op Lowlands 2005

Om 15.00 uur stond op het nieuwe Charlie podium het eerste bandje van het festival geprogrammeerd. Het was de beurt aan de Denen van The Blue Van. Ze speelden een heerlijke setje Rock'n'Roll en was daarmee de perfecte opener
De Grolsch tent werd geopend door The Polyphonic Spree, het deed een beetje aan als een bandje voor op de EO-jongerendag. Toch was het best leuk om even naar te kijken, na 3 nummers heb ik het voor gezien gehouden. Weer terug naar Charlie voor The Magic Numbers, mooie sfeervolle liedjes, beetje in de "California dreaming" stijl. Vooral heerlijk om met een biertje in het gras te liggen.


KT Tunstall @ Lowlands 2005

KT Tunstall was als vervangster aangetrokken voor het Britse Doves, en ze bleek een goede vervangster. In een halfvolle Grolsch speelde ze haar gehele album mede begeleid door een hele goede band.
Voor een volgepakt Charlie mochten The Subways hun act opvoeren, en live klinken de rock nummers ook heel goed. Helaas moeten ze nog een beetje schaven aan de ballads die wat flets klinken, maar mede door de podiumpresentatie en de inzet bleef de band goed overeind.
Toen voor het eerst naar de India tent gelopen voor Athlete, ook hier was het niet echt druk waardoor ik rechtsvooraan een mooie plek kon vinden. De band revancheerde zich goed voor het rommelige optreden dat ze op Werchter gaven en zetten een degelijke set neer.


Athlete in de India

Toen voor het eerst richting de Alpha gelopen waar Franz Ferdinand nog aan het spelen was. Wat ik er van mee kreeg klonk zeker weer leuk. Na het open podium mochten de Prodigy de eerste dag afsluiten. Hoewel de show best leuk was met hits als Firestarter en een gigantische lichtshow kon het mij muzikaal niet boeien.
's Nachts nog met vele mensen gegriezeld bij The Grudge, op het tot bioscoop omgebouwde Charlie. Het griezelen kwam alleen eerder door de kwaliteit van de film dan door de inhoud ervan. Maar afgezien van dat was het wel gezellig.

zaterdag, augustus 13, 2005

Aftellen ......

Nog een paar dagen, 5 om precies te zijn en dan begint m'n jaarlijkse uitstapje naar Biddinghuizen. Lowlands komt er weer aan, en dit jaar is er weer een aardig aanbod aan bandjes, films en cabaretvoorstellingen.

Mijn programma voor de editie is de volgende:

Donderdag
Graz Meeting in de 24-uurstent.

Vrijdag
15.00 - 15.45 < The BlueVan > Charlie
15.45 - 16.45 < The Polyphonic Spree > Grolsch
16.45 - 17.30 < The Magic Numbers > Charlie
17.30 - 18.30 < Doves > Grolsch
18.30 - 19.15 < The Subways > Charlie
19.15 - 20.15 < Athlete > India
20.15 - 21.15 < Franz Ferdinand > Alpha
22.00 - 23.00 < Prodigy > Alpha

Zaterdag
14.00 - 15.00 < Face Tomorrow > Charlie
17.00 - 18.00 < Zita Swoon > Grolsch
18.00 - 18.45 < Maximo Park > Charlie
18.45 - 19.45 < Arcade Fire > Grolsch
20.45 - 22.00 < Pixies > Grolsch

Zondag
12.30 - 13.00 < Enge Buren > Charlie
13.45 - 14.45 < Millionaire > Grolsch
15.30 - 16.30 < Editors > India
17.15 - 18.15 < Dresden Dolls > India
18.15 - 19.15 < Queens of the Stoneage (met Mark Lanegan) > Alpha
18-15 - 19.00 < Voicst > Charlie
20.30 - 21.30 < LCD Soundsystem > Bravo
20.45 - 22.15 < Nick Cave & the Bad Seeds > Grolsch
21.45 - 23.00 < Foo Fighters > Alpha

23.30 - 02.00 < Star Wars Episode III > Charlie3

Schuin gedrukt ben ik nog niet helemaal uit.

De weersverwachting wordt met de dag beterdus het moet wel raar lopen wil de komende editie niet net zo'n groot feest worden als dat het de afgelopen jaren was.
Maandag eerst te lappen in Hoorn en dan langzaam toe gaan leven naar Lowlands. ;)

dinsdag, augustus 09, 2005

London Calling 2005



4 en 5 November staat London Calling weer op het programma en zoals je in m'n vorige blog al kon lezen staat dat ook al tijden op mijn kalender genoteerd.
London Calling staat bekend als festival waarop (Brits) talent de kans geboden wordt om door te breken. Door de jaren heen hebben vele bands daarvan gebruik gemaakt waaronder Kaiser Chiefs, Editors, Blur, The Veils en The Darkness. Er valt dus genoeg te ontdekken.
Zelf ik heb helaas de laatste 2 edities moeten missen maar dit jaar ben ik ook weer van de partij.

De eerste band die voor de aankomdende editie op de rol staat is The Zutons. Deze band stond anderhalf jaar geleden ook al op hetzelfde podia (hetzij op het kleine podium).

Kaarten kosten 14 euro per stuk (per dag) of 20 euro voor een passepartout en zijn vanaf 20 augustus verkrijgbaar.

donderdag, augustus 04, 2005

M'n (drukke) Concertagenda

Tot nu toe was 2005 nog erg rustig voor me op het gebied van concerten maar zoals het er nu naar uitziet wordt het een hectisch najaar.

Voor vorige week woensdag prijkten alleen Lowlands en London Calling op m'n lijstje. Inmiddels zijn de concerten van Oasis, Nada Surf en Turin Brakes daar aan toegevoegd.
Andere concerten van onder meer KT Tunstall, Kaiser Chiefs, The Frames, Supergrass en Maximo Park staan voorlopig nog even in de wacht. Een concert van Black Rebel Motorcycle Club verwacht ik ook nog aan het einde van het jaar.

Kortom, het wordt een drukke maar (muzikaal)heerlijk halfjaar.